คำว่ารัก ที่ประจักษ์ คือรักแม่

รักแน่แท้ ไม่มีแปร และเปลี่ยนผัน

คอยเลี้ยงลูก คอยดูแล อยู่ทุกวัน

แต่ลูกนั้น ก็ยังทำ แม่เสียใจ

แม่ส่งเรียน ด้วยความเพียร หวังเรียนจบ

กลับไปหลบ อยู่ที่ไหน ใครไม่เห็น

ถึงตอนเช้า ไม่เข้าเรียน จนถึงเย็น

สุดลำเค็ญ น้ำตาแม่ คอยแลทาง

ถึงวันนี้ ลูกคนนี้ ขอไถ่โทษ

แม่ไม่โกรธ แม่ไม่ว่า น้ำตาไหล

ลูกที่เลว ขอทำดี ให้ภูมิใจ

แต่สุดท้าย ลูกคนนี้ รักแม่เอย